Św. Szymon z Lipnicy (ur. między 1438 a 1440 w Lipnicy, zm. 18 lipca 1482 w Krakowie) – polski święty Kościoła katolickiego, prezbiter, kapłan z franciszkańskiego Zakonu Braci Mniejszych (OFM) – oo. Bernardynów. Jeden z bardziej popularnych świętych krakowskich.

Pochodził z ubogiej rodziny, która mimo swoich ograniczeń robiła wszystko co mogła, żeby zapewnić mu wykształcenie. W 1454 r. Szymon rozpoczął, a w 1457 ukończył wydział nauk wyzwolonych na studiach uniwersyteckich na Akademii Krakowskiej, uzyskując tytuł bakałarza.

8 września 1453 r.  św. Jan Kapistran założył w Krakowie pierwszy w Polsce klasztor Obserwantów pw. św. Bernardyna ze Sieny. To właśnie klasztor, w którego sąsiedztwie znajduje się nasz Dom. Prawdopodobnie pod wpływem jego żarliwych kazań św. Szymon w 1457 r. do zakonu bernardynów. Po odbyciu nowicjatu pod kierunkiem o. Krzysztofa z Varese złożył w 1458 r. pierwsze śluby zakonne.

Po ukończeniu studiów teologicznych Szymon otrzymał ok. 1460/1462 święcenia kapłańskie. Najpierw pełnił posługę jako przełożony tarnowskiego konwentu. Następnie przeniósł się na Stradom do Krakowa, gdzie poświęcił się głoszeniu kazań, znanych z jasności i mądrości. W 1463 r., jako pierwszy wśród Braci Mniejszych, został kaznodzieją zakonnym i katedralnym na Wawelu w Krakowie.

Od lipca 1482 r. do 6 stycznia 1483 r. Kraków dotknięty był epidemią cholery. Ojciec Szymon gorliwie opiekował się chorymi i udzielał sakramentów. Wkrótce sam zachorował. Z pokorą znosząc cierpienia choroby, przy końcu życia wyraził pragnienie, aby pochowano go pod progiem kościoła.

Zmarł w szóstym dniu choroby, 18 lipca 1482r. Po śmierci Szymona odnotowano ponad 370 cudownych uzdrowień i łask przypisywanych jego wstawiennictwu, a grób świętego odwiedzali liczni pielgrzymi. Jego relikwie znajdują się do dziś w krakowskim kościele Bernardynów na Stradomiu pod Wawelem, do którego zapraszamy serdecznie!